ထိုေမးခြန္းကို လြန္ခဲ႕ေသာႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္က သိၾကားမင္းကိုယ္တိုင္
ဘုရားကို ေမးခဲ႕ဖူးသည္။ တစ္ေန႕ေသာ္အခါ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး
မဂတိုင္း ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္၏ အေရွ႕အရပ္၊ ေ၀ဒိယကေတာင္၊ ဣႏၵသာလလိုဏ္ဂူ၌
သီတင္းသံုးေနေတာ္မူစဥ္ သိၾကားမင္းေရာက္ရွိလာျပီး ေမးျမန္းသည္မွာ
"ျမတ္စြာဘုရား… လူနတ္သတၱ၀ါအမ်ားတို႕သည္ ရန္ကင္းျငိဳးလ်က္ ဒဏ္ကင္းလ်က္္
ရန္သူကင္းလ်က္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္းကင္းလ်က္ အမ်က္ထြက္ျခင္းကင္းေနရျခင္းကို
လိုခ်င္ေတာင္႕တ ၾကပါကုန္၏။ သုိ႕ပါလ်က္ ရန္ျငိဳးရွိလွ်က္၊ ဒဏ္ရွိလွ်က္၊
ရန္သူရွိလွ်က္၊ စိတ္ဆင္းရဲလွ်က္၊ အမ်က္ထြက္လွ်က္ေနၾကရသည္မွာ
အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင္႕ပါနည္း"
ထိုအခါ ဗုဒၶက မနာလိုျခင္း၊ ဣႆာႏွင္႕ ၀န္တိုျခင္း၊ မစၧရိယ
ရွိေသာေၾကာင္႕ဟူ၍ ျပတ္ျပတ္သားသား အေျဖေပးေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။
(သုတ္မဟာ၀ါ ပါဠိေတာ္၊ သကၠပဥွာသုတ္)
သဂါထာ၀ဂၢသုတ္၊ မစၧရိသုတ္၌လည္း နတ္သားတစ္ေယာက္က သူတစ္ပါးအလွဴကို
အႏၲရာယ္ျပဳသည္အထိ ၀န္တိုျခင္း မစၧရိယရွိသူအတြက္ လက္ငင္းဆိုးက်ဳိး၊
သံသရာဆိုးက်ဳိးမ်ားကို သိလိုပါသည္ဟုေမးေလွ်ာက္ရာ ဗုဒၶက မစၧရိယသမားအတြက္
လက္ငင္းဆိုးက်ဳိးကား သူေတာင္႔တေသာ အရာမွန္သမွ် ဘယ္ေတာ႕မွမရ
ကူညီေစာင္မမည္႕သူလည္းမရွိ။
သံသရာဆိုးက်ဳိးကား ငရဲ၊ တိရိစၧာန္စေသာ အပါယ္ေလးဘံုသို႕ က်ေရာက္ရျပီး
ထိုဘံုမ်ားမွလြတ္၍ လူ႔ဘ၀သို႕ ေရာက္ခဲ႕လွ်င္ အဆင္းရဲဆံုးဘ၀သို႕ေရာက္ရသည္။
၀မ္းစာကို နဖူးကေခြ်း ေျခမက်သည္အထိ ပင္းပန္းဆင္းရဲစြာ ရွာေဖြရသည္ဟု
ေျဖၾကားခဲ႕ေပသည္။
ေမတၱာရွင္ (ေရႊျပည္သာ) ဆရာေတာ္၏ အတြင္းရန္သူ စာအုပ္မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment