ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုးယၾတာ . . အပိုင္း (၂)

ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုး ယၾတာ အပိုင္း (၁)ကုိ ဖတ္ၿပီး “ဘာလဲဟ၊ ဘာလဲဟ” ဆိုၿပီး ဆန္႔တငင္ငင္ ျဖစ္ေနၾကတဲ႕ စာဖတ္ ပရိတ္သတ္ မ်ားကို ေရွးဦးစြာ ေတာင္းပန္လိုပါတယ္။ တမင္သက္သက္ အခ်ိန္ဆြဲထားတာေတာ႕ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ့္အေနနဲ႕ ဒီယၾတာကို လက္ေတြ႕ က်င့္သံုးေနၿပီး လက္ေတြ႕ အက်ဳိးထူးမ်ားခံစားေနရေပမယ့္ ဒီလို သိပ္ေကာင္း ပါတယ္ဆိုတာ အျခားသူ ေတြ လက္ခံလာေအာင္ (စာနဲ႕) ရွင္းျပရတဲ႕ေနရာမွာ အခက္အခဲ ရွိပါတယ္။

အျခား အေဆာင္လက္ဖြဲ႕ ေတြလို “ေရာ႕- အင့္” ဆိုၿပီး လက္ထဲ ထည့္ေပးလို႕ရတာမ်ဳိးကလည္း မဟုတ္ျပန္။ “ထိုက္တဲ႕လူ ယူၾကကြာ” ဆိုၿပီး “ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုး ယၾတာဆိုတာ ဒါဘဲကြ” ဆိုၿပီး ဆရာႀကီး အေျပာမ်ဳိးနဲ႕ ၿပီးစလြယ္ ေပးလိုက္ရင္ေကာ မျဖစ္ဘူးလားဆိုရင္  ျဖစ္ေတာ႕ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ ေစတနာက လူအမ်ားစု တကယ္လက္ခံ က်င့္သံုးခ်င္လာေအာင္ စည္း႐ံုးလံႈ႕ေဆာ္ေပးခ်င္တဲ႕ ဆႏၵေၾကာင့္ လူတိုင္း လက္ခံခ်င္လာမယ့္ စကားအသံုးအႏံႈး ၊ ဥပမာ- ဥပေမယ် ေတြကို ေရြးခ်ယ္ေနရတာမို႕  နဲနဲ အခ်ိန္ယူေနရပါတယ္။ မိမိရဲ႕ ဆိုလိုရင္းကို စာဖတ္သူ ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာ နားလည္သြားေစမယ္႕ တင္ျပပံု (Presentation) မ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ ေနရပါတယ္။

တကယ္ေတာ႕ “ယၾတာ”လို႕သာ တင္စားေျပာလိုက္ေပမယ့္ အမ်ားနားလည္ေနၾကတဲ႕ “ယၾတာ” မ်ဳိး လံုး၀ မဟုတ္ပါဘူး။ လူေတြဟာ အဆိုးႀကံဳလာရင္ “ယၾတာ” ေခ်ဖို႕သာ စဥ္းစားေနၾကတာမို႕ ယၾတာေနရာမွာ အစားထုိးလုိ႕ရမယ့္ စကား အေနနဲ႕ သံုးႏႈံးတင္စား လိုက္တာပါ။ အမွန္တကယ္ကေတာ႕ ယၾတာမဟုတ္ပါဘူး။ “ဘ၀ေနနည္း” တစ္မ်ဳိးပါ။ “ဘို” လို ေျပာရရင္ေတာ႕ “Life Style” တစ္မ်ဳိးေပါ႕။ ဒါေပမယ့္ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ႕ ဘယ္ “Life Style” နဲ႕မွမတူတဲ႕ “Life Style” ပါ။

.

ဒီ “Life Style” နဲ႕သာ က်င္႕သံုးေနထိုင္သြားမယ္ဆိုရင္ ဘ၀ဟာ ယၾတာေခ်ဖို႕ မလိုေလာက္ေအာင္ ေခ်ာေမြ႕သာယာလာမွာမို႕ “ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုးယၾတာ” လို႕ တင္စားလိုက္တာပါ။

.

တစ္ခ်ဳိ႕လည္း က်င္႕သံုးမွန္းမသိ က်င့္သံုး ေနမိတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္  ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သတိမထားမိၾကဘူး။ ကိုယ့္ဘ၀ က တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ အဆင္ေျပလာတယ္။ ျပႆနာေတြ နည္းလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိဘူး။ ဒီလို ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိတာလည္း အႏၲရာယ္ရွိပါတယ္။ ပုထုဇဥ္လူသားမ်ားပီပီ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕လာတဲ႕ ကိုယ့္ဘ၀/ ကိုယ့္စြမ္းေဆာင္ခ်က္ေတြအေပၚမွာ သာယာလာၿပီး “Life Style” အေဟာင္းဘက္ကို ျပန္ေရာက္ သြားတတ္ပါတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ အဆင္မေျပမႈ၊ အခက္အခဲ ျပႆနာေတြ ျပန္ႀကံဳလာႏုိင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ႏွစ္အေတာ္ၾကာေအာင္ က်င့္သံုးမွန္းမသိ က်င့္သံုးေနၿပီး “ေၾသာ္- ဒါေၾကာင့္ပါလား”- လို႕ သိလိုက္ရတာ (၁၅)ရက္ေလာက္ဘဲ ရွိပါေသးတယ္။ သိ, သိျခင္းဘဲ ကိုယ့္အသိေလးကို  ၀မ္းသာအားရ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

.

တစ္ခုေတာ႕ႀကိဳေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တင္ျပမယ့္အေၾကာင္းဟာ လံုး၀,လံုး၀ အသစ္အဆန္း ျဖစ္တဲ႕ နည္းတစ္ခုေတာ႕ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ကမၻာ႔ လူသားေတြကိုးကြယ္ၾကတဲ႕ ဘာသာတရားအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သင္ၾကားၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူေတြက မသိၾကဘူး။ ကမၻာ႕ ဘာသာတရားႀကီးေတြကို တည္ေထာင္ခဲ႕တဲ႕ “ဗုဒၶ” “ေယ႐ႈ” “တမန္ေတာ္မိုဟာမက္” တို႕ထက္ ပိုသိတယ္, တတ္တယ္လို႕ ထင္ေနတဲ႕သူေတြေၾကာင့္ “ဒီ တရား” ဟာ တိမ္ျမဳတ္ ေနရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုေတာင္းပန္ခ်င္တာက ကိုယ့္ကိုယ္ကို “ဗုဒၶ” “ေယ႐ႈ” “တမန္ေတာ္မိုဟာမက္” တို႕ထက္ ပိုသိတယ္, ပိုတတ္တယ္လို႕ ယူဆ ထားတဲ႕သူေတြ ဒီေဆာင္းပါးကို ဒီေနရာကေန ဆက္မဖတ္ၾကပါနဲ႕။ ကိုယ့္ရဲ႕ တန္ဖိုးရွိတဲ႕အခ်ိန္ေတြ ကုန္ပါတယ္။ တကယ္ ေစတနာနဲ႕ ေျပာတာပါ။

စာဖတ္သူမ်ား ခင္ဗ်ား။ ကၽြန္ေတာ္ စကားပလႅင္ခံေနတာေတြလည္း မ်ားေနပါၿပီ။ စိတ္၀င္တစားနဲ႕ ဖတ္ေနတဲ႕ သူေတြလည္း “ဘာလဲ” ဆိုတာ သိခ်င္လွၿပီ။ ခြင့္လႊတ္ပါ။ တမင္လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သိပ္အေရးႀကီးတဲ႕ စကားမို႕ “ဂုဏ္တင္ေပးေနတယ္” မွတ္ပါ။ ေပါ႕ေပါ႕ေလး ေျပာလိုက္ရင္ ေပါ႕ေပါ႕ေလးဘဲ ထင္သြားမွာ စိုးရိမ္လို႕ပါ။

ကၽြန္ေတာ္ ေျပာပါေတာ႕မယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ပါ။ ဖတ္ၿပီးရင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ေတြးပါ။ ၿပီးစလြယ္ မွတ္ခ်က္ မခ်လိုက္ပါနဲ႕။ အားလံုးအေပၚမွာ ေကာင္းေစခ်င္တဲ႕ ေစတနာေၾကာင့္ပါ။ ဘာလဲဆိုေတာ႕-

လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ ကိုယ့္ဘ၀ ေရွ႕အနာဂါတ္မွာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္၊ ကိုယ္ရခ်င္တဲ႕ - ရည္မွန္းခ်က္၊ ႀကံရြယ္ခ်က္၊ ဘ၀စီမံကိန္း၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ဓနဥစၥာ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀လိုမႈ၊ ရာထူးအာဏာတိုးတက္ရယူလိုမႈ . . . အစရွိတဲ႕ အရာေတြ ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေတြတစ္ခုမွ မရွိသူဟာ “အရိယာ သူေတာ္ေကာင္း စစ္စစ္” မ်ားျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ မျဖစ္ရင္ “႐ူးသြပ္ေနသူ” ျဖစ္လိမ့္မယ္။ က်န္သူအားလံုးမွာ ရွိၾကပါတယ္။ လက္ခံပါရဲ႕လားခင္ဗ်ာ။

ဟုတ္ပါၿပီ။ လက္ခံတယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ေျပာပါမယ္။ ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုးယၾတာ (တနည္း) ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုး Life Style ကေတာ့ အျခားမဟုတ္ပါ။ အဲဒီ ကိုယ့္သ႑န္မွာ ရွိတဲ႕ အနာဂါတ္နဲ႕ ပက္သက္တဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္၊ ႀကံရြယ္ခ်က္၊ ဘ၀စီမံကိန္း၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ဓနဥစၥာ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀လိုမႈ၊ ရာထူးအာဏာ တိုးတက္ရယူလိုမႈ . . . အစရွိတဲ႕ “ေလာဘ, လိုခ်င္ျခင္း” တရားေတြကို အၿပီးအပိုင္ စြန္႕လႊတ္ပစ္လိုက္ပါ ။ ဆုပ္ကိုင္ ထားရာကေန လႊတ္ခ် ပစ္လိုက္ပါ။ လံုး၀ ေမ႕ေပ်ာက္လိုက္ပါ။ ၿပီးရင္ ကိုုယ့္ဘ၀ကို “ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း၊ လိုခ်င္ျခင္း၊ ေတာင့္တျခင္းမ်ား . . .  ကင္းမဲ႕စြာ” နဲ႕ ဆက္ၿပီး ရွင္သန္ဖို႕ပါဘဲ။

ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္ၿပီး ေျပာပါဦးမယ္

. . ကိုယ့္သ႑န္မွာ ရွိတဲ႕

. . အနာဂါတ္နဲ႕ ပတ္သက္တဲ႕

. . ရည္မွန္းခ်က္ , ႀကံရြယ္ခ်က္ , ဘ၀စီမံကိန္း၊

. . ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ , ဓနဥစၥာ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀လိုမႈ , ရာထူးအာဏာတိုးတက္ရယူလိုမႈ . . .

. . အစရွိတဲ႕ “ေလာဘ, လိုခ်င္ျခင္း” တရားေတြကို အၿပီးအပိုင္ စြန္႕လႊတ္ပစ္လိုက္ပါ။

. . ဆုပ္ကိုင္ထားရာကေန လႊတ္ခ် ပစ္လိုက္ပါ။ လံုး၀ ေမ႕ေပ်ာက္လိုက္ပါ။

. . ၿပီးရင္ ကိုုယ့္ဘ၀ကို “ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း၊ လိုခ်င္ျခင္း၊ ေတာင့္တျခင္းမ်ား . . . ကင္းမဲ႕စြာ” နဲ႕ ဆက္ၿပီး ရွင္သန္ဖို႕ပါဘဲ။

.

သင္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားပါသလဲ ?

.

(၁) ကိုယ္ထင္တာနဲ႕ တျခားစီျဖစ္သြား ပါသလား ။ ျဖစ္သြားတယ္ဆိုရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ မအံ့ၾသပါ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္နဲနဲ ရွည္ရွည္ထားၿပီး ဆက္ဖတ္ပါဦး။

(၂) “လူ႕ဘ၀ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕အသက္ရွင္ရတယ္” ဆိုတဲ႕ စကားနဲ႕ ဆန္႕က်င္ေနလို႕ ဒါဟာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလို႕ ယူဆ လိုက္ပါသလား။ အနာဂါတ္ စီမံကိန္းေတြ မရွိဘဲ ဘယ္လိုလုပ္ အလုပ္လုပ္လို႕ရမလဲလို႕ ေျပာခ်င္ပါသလား။ ဒီလို ယူဆတယ္/ ေျပာခ်င္တယ္ ဆိုရင္လည္း စိတ္ရွည္ရွည္ထားၿပီး ဆက္ဖတ္ပါဦး။

(၃) ဒါမွ မဟုတ္ “ဒါမ်ား ငါ, သိၿပီးသားပါကြာ” ဆိုတဲ႕ စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာပါသလား။ ဒါဆိုရင္ေတာ႕ ဆက္ဖတ္ပါလုိ႕ ကၽြန္ေတာ္မေတာင္းဆိုေတာ႕ပါ။ ဒီလို လူမ်ဳိးအတြက္ ဒီေဆာင္းပါးကို ဆက္ဖတ္စရာ မရွိေတာ႕ပါ။ “ငါ သိၿပီးသားပါကြာ” ဆိုသူဟာ “လံုး၀စင္ၾကယ္တဲ႕ အရိယာ သူေတာ္ေကာင္းတစ္ဦး” ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္လိမ့္မယ္။ မျဖစ္ရင္လည္း “ေလာကီနယ္မွာ အလြန္ေက်နပ္စရာေကာင္းတဲ႕ ဘ၀တစ္ခု” ကို ပိုင္ဆိုင္ေနသူ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ “ငါ သိၿပီးသားပါကြာ” ဆိုၿပီး ဒုကၡပင္လယ္ေ၀ေနသူဟာ တကယ္မသိေသးသူသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ သူတို႕နဲ႕ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ၿပိဳင္ၿပီး မျငင္းလိုေတာ႕ပါ။

က်န္တဲ႕ လူေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ေျပာပါမယ္။ ဒီလို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တို႕၊ ဘ၀စီမံကိန္းတို႕ မရွိဘဲ အလုပ္ကို ဘယ္လိုဆက္လုပ္လို႕ရမွာလဲလို႕ တစ္ခ်ဳိ႕က ေျပာၾကမယ္။ ဘာလို႕မရ ရမွာလည္း။ ကိုယ္လုပ္လက္စ၊ လုပ္ေနၾက အလုပ္ေတြကို ဘာမွ ရပ္ဆိုင္းစရာမွ မလိုတာ။ မေန႕က လုပ္ခဲ႕သလိုဘဲ ဒီေန႕, မနက္ျဖန္ ဆက္လုပ္သြားရံုဘဲ။ ဘာမွ မထူးျခားပါဘူး။ ကိုယ့္ သ႑န္ထဲမွာ ရွိတဲ႕ “ေလာဘ” ဆိုတဲ႕ တရားကို ျဖဳတ္ခ်ထားလိုက္႐ံု ပါဘဲ။ က်န္တာ လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ အတိုင္း လုပ္သြားလိုက္ ႐ံုပါဘဲ။

ဒီေတာ႕ ဒီအဆိုျပဳခ်က္ကို မွန္ကန္ေၾကာင္း သက္ေသ သာဓကေတြနဲ႕ တင္ျပပါ႕မယ္။ ပထမဆံုးကေတာ႕ ဒီအဆိုျပဳခ်က္ ကို တင္ျပတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္းကေန စ,ပါမယ္။

.

သက္ေသ သာဓက (၁)

ကၽြန္ေတာ႕ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္းကို အက်ဥ္းခ်ဳံး တင္ျပပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေမြးဖြားလာစဥ္က ခ်မ္းသာေသာ မိဘ  မ်ားမွ ေပါက္ဖြားလာသူပါ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားေလာက္ကစ,ၿပီး မိဘမ်ားရဲ႕ စီးပြားေရးဟာ တျဖည္းျဖည္း က်ဆင္းလာပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး တကၠသိုလ္ ၿပီးခါနီးႏွစ္ေတြမွာ မေလာက္မင ေက်ာင္းလခေလးနဲ႕ ေက်ာင္းၿပီးေအာင္ ခ်ဳိ႕ငဲ႕စြာ တက္ခဲ႕ရတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြရဲ႕ အကူအညီသာ မရရင္ ေက်ာင္းေတာင္မွ ထြက္ရမယ့္ အေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္။

ဒီလို ခံစားခဲ႕ရမႈေၾကာင့္ ဘြဲ႕ရၿပီးခ်ိန္မွာ “ခ်မ္းသာႂကြယ္၀တဲ႕ဘ၀တစ္ခု” ကို ရရွိဖို႕ သံဒိ႒ာန္ ခ်မွတ္ခဲ႕ပါတယ္။ ၁၉၈၅ ခု ဘဲြ႕ရခ်ိန္ကစ,ၿပီး ၁၉၉၈ ခုႏွစ္အထိ (၁၃)ႏွစ္လံုးလံုး “ဆီစက္လုပ္ငန္း၊ ကုန္သည္လုပ္ငန္း၊ က်ဴရွင္ဆရာ၊ ၾကက္ေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္း၊ စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္း၊ နယ္စပ္ကုန္သည္၊ ကုန္ကား လုပ္ငန္း၊ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းႀကီး တစ္ခုရဲ႕ G.M ၊ သစ္ကုန္သည္လုပ္ငန္း” မ်ားကို လုပ္ကိုင္ခဲ႕ပါတယ္။ ဘယ္လုပ္ငန္းမွ (၂)ႏွစ္ မခံပါဘူး။ (ဇာတာထဲမွာလည္း ဒီလိုဘဲ ပါ,ပါတယ္)။ လုပ္သမွ် လုပ္ငန္းတိုင္းဟာ အစပိုင္း ေကာင္းၿပီး၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႕ ပ်က္စီး သြားရတာခ်ည္းပါ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ မမႈပါဘူး။ အသက္ကလည္းငယ္တုန္း၊ ဇြဲကလည္းအလြန္ ေကာင္းေတာ႕ လုပ္ငန္းတစ္ခုပ်က္ရင္ ေနာက္တစ္ခု ျပန္စၿပီး “ခ်မ္းသာရမယ္” ဆိုတဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ကိုေတာ႕ အေသဆုပ္ကိုင္ ထားၿမဲပါ။

ေနာက္ဆံုး ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ပ်က္စီးခ်ိန္မွာ “သစ္ကုန္သည္”ဘ၀နဲ႕ ကိုယ္ပါ ၾကားညပ္ၿပီး ရွိသမွ် စီးပြားဥစၥာ အားလံုး ဆံုး႐ံႈးသြားပါတယ္။ ကုန္းေကာက္စရာ မက်န္ေအာင္ ျဖစ္သြားခဲ႕ရပါတယ္။ လူလည္း က်န္းမာေရး ဂ်ဳန္းဂ်ဳန္းက် သြားပါတယ္။ ဘ၀မွာ အလြန္ႀကီးမားတဲ႕ ေလာကဓံႀကီးကို ခံခဲ႕ရတဲ႕ႏွစ္ပါ။ ဒီေလာကဓံေၾကာင့္ “ငါဟာ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀ရေတာ႕မယ့္ ကံဇာတာ လံုး၀မရွိသူ” လို႕ သတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္။

ဒါနဲ႕ ကိုယ္၀ါသနာအေလွ်ာက္ ေလ႕လာခဲ႕တဲ႕ ေဗဒင္ပညာေလးနဲ႕ ဘ၀ကို ခက္ခက္ခဲခဲ ျပန္စ, ခဲ႔ရပါတယ္။ “ထမင္းစားရရင္ ေတာ္ပါၿပီ” ဆိုတဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႕ စ,ခဲ႕တာပါ ။ ခ်မ္းသာႀကီးပြားခ်င္တဲ႕ စိတ္ေတြကို အားလံုး “ခ၀ါခ်” ပစ္လိုက္ပါတယ္။ အလုပ္ရဲဲ႕ သေဘာသဘာ၀ကလည္း ခ်မ္းသာႏိုင္တဲ႕ လုပ္ငန္းမဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေဗဒင္ပညာနဲ႕ တိုက္ေဆာက္၊ ကားစီးႏိုင္သူ မရွိသေလာက္ ရွားပါတယ္။ ေဗဒင္ ဆရာ အမ်ားစုဟာ ၀မ္း၀႐ံု၊ ခါးလွ႐ံုေလာက္ထက္ မပိုၾကပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ ဒီလို  “ထမင္းစားရရင္ ေတာ္ပါၿပီ” ဆိုၿပီး စ, လုပ္ခဲ႕တဲ႕ အလုပ္ဟာ တစ္လထက္, တစ္လ၊ တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ တိုးတက္ေအာင္ျမင္လာပါတယ္။ ၀မ္း၀႐ံုမွ် ရည္မွန္းခ်က္နဲ႕ စ,ခဲ႕တဲ႕ အလုပ္ဟာ ၀မ္း၀႐ံု၊ ခါးလွ႐ံုမွ်မက ပိုပိုလွ်ံလွ်ံ ျဖစ္လာ ပါတယ္။ စီးပြားေရးသမားဘ၀တုန္းကလို ၀င္လိုက္ၿပီဆိုရင္လည္း အလံုးလိုက္ အခဲလိုက္၊ ထြက္သြားျပန္ရင္လည္း အလံုးလိုက္ အခဲလိုက္ မ်ဳိးမဟုတ္ေတာ႕ဘဲ “ပံုမွန္၀င္ေငြ” ေလးနဲ႕ ဘ၀ဟာ တည္ၿငိမ္ ေနပါတယ္။

စီးပြားေရးသမားဘ၀တုန္းက တစ္လထဲမွာကို တက္လိုက္က်လိုက္၊ ျဖစ္ေနတဲ႕ စီးပြားေရး “ဂရပ္မ်ဥ္းေၾကာင္း” ဟာ၊ ေဗဒင္ ပညာရွင္ဘ၀မွာ တစ္ႏွစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ အက်ဆိုတာ မရွိေတာ႕ဘဲ ခပ္ေျပေျပေလးဘဲ တက္ေနပါေတာ႕တယ္။ အရင္တုန္းက (၂)ႏွစ္ကို တစ္ခါေလာက္ အလုပ္ေျပာင္းရတဲ႕ ဘ၀မ်ဳိးကေန အခု(၁၂)ႏွစ္တာကာလအထိ ေရာက္လာေအာင္  အလုပ္တည္ၿမဲမႈ ကို ခံစားေနရပါတယ္။ စိတ္လည္း အလြန္ ခ်မ္းသာလာပါတယ္။

တကယ္ေတာ႕ ဒုကၡေတြ၊ ျပႆနာေတြနဲ႕ အၿမဲရင္ဆိုင္ေနခဲ႕ရတဲ႕ ခ်မ္းသာ ႂကြယ္၀ျခင္းမ်ဳိးထက္၊ ဒုကၡျပႆနာေတြမရွိတဲ႕ ဘ၀မ်ဳိး/အဆင္ေျပေနမႈမ်ဳိးက “ပိုၿပီးခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာ” ကိုယ္ေတြ႕ သိရွိလာပါေတာ႕တယ္။  လူဘ၀ရဲ႕ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ဟာ ေငြေၾကးပမာဏက အဓိကမက်တာကို နားလည္ လာပါေတာ႕တယ္။

ဒီလိုနဲ႕ လြန္ခဲ႕တဲ႕ (၂)ႏွစ္ေလာက္ကစၿပီး ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကုိယ့္ရဲ႕အသက္အရြယ္က (၅၀)နားကို ခ်ည္းကပ္လာတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္မ်က္ေစ႕ေအာက္မွာ “ျဖဳတ္ကနဲ၊ ျဖဳတ္ကနဲ” ေလာကႀကီးထဲကေန အစီအရီ ထြက္ခြာသြားေနရတဲ႕ ကိုယ္နဲ႕ သက္တူရြယ္တူ ေတြကို ၾကည့္ၿပီး အလြန္ထိတ္လန္႔စိတ္ ျဖစ္လာပါတယ္။ ေၾသာ္- ကုိယ္လည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ အခ်ိန္ နီးကပ္ လာပါၿပီးေကာ ဆိုၿပီး “သံေ၀ဂစိတ္” ျဖစ္လာပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဟိုတုန္းကတည္းက “ခပ္ႀကဲႀကဲ လုပ္လိုက္” “မလုပ္လိုက္” ျဖစ္ခဲ႕တဲ႕ ၀ိပႆနာကို ဖိ,ၿပီး လုပ္ျဖစ္လာပါတယ္။ စီးပြားေရး အေပၚမွာ သံေယာဇဥ္သိပ္မထားေတာ႕ပါဘူး။

ဒီလို ၀ိပႆနာတရားကို ဖိလုပ္ရင္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ သ႑န္မွာ “ႀကီးပြားခ်င္စိတ္၊ ခ်မ္းသာခ်င္စိတ္” ဆိုတဲ႕ ေလာဘတရားဟာ တစ္ေန႕ထက္ တစ္ေန႕ နည္းပါးလာခဲ႕ပါတယ္။ “ေလာဘ တဏွာ” ရဲ႕ ေစခိုင္းမႈေၾကာင့္ ကိုယ္ ခ်မ္းသာဖို႕၊ သားမယားေတြ ေကာင္းစားဖို႕ မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ ရွာေဖြခဲ႕ရတဲ႕ ကိုယ့္ရဲ႕ အျဖစ္ဆိုးႀကီးကို ပိုၿပီး ရိပ္မိလာပါ ေတာ႕တယ္။ ဘယ္ေလာက္ ႀကိဳးစား ရွာရွာ၊ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ကိုယ္ရွာခဲ႕သမွ်အားလံုးကို ထားရစ္ခဲ႕ရမွာဘဲဆိုတာ ပိုၿပီး သေဘာေပါက္လာပါတယ္။ လူ႕ေဘာင္ကို အၿပီးအျပတ္ စြန္႔ခြာၿပီး တရားအားထုတ္ခ်င္စိတ္မ်ားသာ ပိုမ်ားလာခဲ႕ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ စီးပြားေရးကို လံုး၀လွည့္မၾကည့္ေတာ႕ဘဲ စာရင္းဇယားမ်ားကို ဇနီးျဖစ္သူနဲ႕ လႊဲအပ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ အလုပ္က ကိုယ့္ေရွ႕ကို ေရာက္လာတဲ႕ ေန႔စဥ္အလုပ္ေတြကို စိတ္ေကာင္းေစတနာအျပည့္နဲ႕ လုပ္ေပးတာဘဲ ရွိပါေတာ႕တယ္။ က်န္တဲ႕ စီမံခန္႕ခြဲေရး၊ စာရင္းဇယား စသည္ေတြကို လံုး၀ လွည့္မၾကည့္ေတာ႕ပါဘူး။ ကိုယ္၀င္မလုပ္ရင္ မျဖစ္တဲ႕ အလုပ္ အနည္းငယ္မွ်ေလာက္ကိုသာ လုပ္ေပးပါေတာ႕တယ္။

အဲဒီမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ လုပ္ငန္း၊ စီးပြားေရးဟာ သတိထားမိေလာက္ေအာင္ကို တိုးတက္လာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က စာရင္းဇယား ကို မၾကည့္ဘူးဆိုေပမယ့္ ကိုယ့္ေရွ႕မွာေရာက္လာတဲ႕အလုပ္(ရင္ေသြးနာမည္ေပးျခင္း) မ်ားဟာ ယခင္ႏွစ္မ်ားထက္ သိသိ သာသာ မ်ားလာပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံလံုးက ကေလးေတြေမြးသမွ် ကၽြန္ေတာ္႕ဆီမွာဘဲ စုၿပံဳေမးေနသလား လို႕ေတာင္မွ ထင္ရပါတယ္။

အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ယခင္စိတ္ႏွင့္ဆိုလွ်င္ ဒီလို လုပ္ငန္းတိုးတက္တာကို အလြန္သာယာ၀မ္းေျမာက္မိမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ အခုေတာ႕ သာယာစိတ္လည္း မရွိေတာ႕ပါ။ “ေဖာက္သည္မ်ားေလ၊ ပိုပင္ပန္းလာေလ” လို႕ဘဲ ခံစားရပါေတာ႕တယ္။ စီးပြားကို ပင္ပင္ ပန္းပန္း ရွာရတာကိုဘဲ “အျပစ္တစ္ခု” လို႕ တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ ထင္ျမင္လာပါေတာ႕တယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီလို တစ္မဟုတ္ျခင္း ဘာလို႕ တိုးတက္လာရသလဲဆိုတာကိုေတာ႕  ကၽြန္ေတာ္ အေျဖရွာၾကည့္ပါတယ္။ အစကေတာ့ ၀ိပႆနာေၾကာင့္လို႕ဘဲ ထင္ျမင္ယူဆေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိ ၀ိပႆနာလုပ္ေနရင္း ဒုကၡေရာက္ေနတဲ႕ သူေတြကို ေတြ႕လာရ ျပန္ေတာ႕လည္း ျပန္ၿပီး အေျဖရွာရျပန္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ၿပီးခဲ႕တဲ႕ ရက္သတၱပါတ္ေလာက္က ေလာကီ ေလာကုတၱရာ စြယ္စံုရတဲ႕ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ စကားတစ္ခြန္းကေန အေျဖရလိုက္ပါတယ္။

အဲဒီ အေျဖကေတာ႕ “မိမိလုပ္တဲ႕ အလုပ္တိုင္းကို ေလာဘ မပါတဲ႕ စိတ္နဲ႕ အလုပ္လုပ္ၾကဖို႕ပါဘဲ”၊ “အက်ဳိးေမွ်ာ္တဲ႕ စိတ္နဲ႕ အလုပ္မလုပ္ၾကဖို႕ပါဘဲ”၊ “အနာဂါတ္ရည္မွန္းခ်က္” “အိပ္မက္” ဆိုတာေတြကို ကိုယ့္ႏွလံုးသားထဲကေန ျဖဳတ္ခ်ပစ္လိုက္ဖို႕ ပါဘဲ”။

စာဖတ္သူဟာ- ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းလုပ္သူဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၀န္ထမ္းလုပ္သူဘဲျဖစ္ျဖစ္ အေရးမႀကီးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္  ကိုယ္ရယူ ထားတဲ႕ ေငြေၾကးနဲ႕ ထိုက္တန္တဲ႕ ပစၥည္း၊ လုပ္အား၊ ၀န္ေဆာင္မႈေတြကို “ေလာဘမပါတဲ႕ အေၾကာင္းတရား သက္သက္နဲ႕” ျပန္လည္ ေပးဆပ္ျခင္းသည္သာ “ဘ၀ရဲ႕ အေကာင္းဆံုးယၾတာပါဘဲ” “ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုး Life Style ပါဘဲ” ။ ေနာက္ထပ္ သက္ေသ သာဓကတစ္ခု တင္ျပပါဦးမယ္။

.

သက္ေသ သာဓက (၂)

မႏၲေလးၿမိဳ႕က နာမည္ေက်ာ္ “အရီးေတာင္း လဘၻက္သုပ္” ဆိုတာ လူတိုင္း ၾကားဖူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ လဘၻက္သုပ္ လုပ္ငန္းနဲ႕ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀ေနၾကတဲ႕ မိသားစုပါ။ အရီးေတာင္း လဘၻက္သုပ္နဲ႕ ပက္သက္ၿပီး အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကို မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ ၾကာခဲ႕ပါၿပီ။ လြန္ခဲ႕တဲ႕ႏွစ္ေပါင္း အႏွစ္(၂၀)(၃၀)ေလာက္က ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ (ခုႏွစ္အတိအက် ကိုေတာ႕ မမွတ္မိေတာ႕ပါ)။

အဲဒီ တစ္ႏွစ္မွာ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာ ဧရာ၀တီျမစ္ေရေတြ အရမ္းႀကီးလာပါတယ္။ ၿမိဳ႕ထဲကို ေရေတြ ၀င္လုနီးပါးျဖစ္လာပါတယ္။ သက္ဆိုင္ရာကေန အသံခ်ဲ႕စက္နဲ႕ ျမစ္အနီးရပ္ကြက္ေတြမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ႕သူေတြကို အဆင့္သင့္အေနအထား ရွိၾကဖို႕ ေရႊ႕ေျပာင္းဖို႕လိုရင္ ေျပာင္းေရႊ႕ဖို႕ သတိေပးခ်က္ေတြနဲ႕ ဆူညံေနပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ မႏၲေလးၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာရွိတဲ႕ “ၾကက္ေျခနီလူငယ္” မ်ားဟာ ျမစ္ေရ ၿမိဳ႕အတြင္း၀င္လာတာကို တားဆီးဖို႕ သဲအိတ္ေတြနဲ႕ ကာဆီးရန္ အားလံုးစုေ၀း ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ ၾကက္ေျခနီလူငယ္ေတြနဲ႕ ျမစ္အနီးက ရပ္ကြက္သူရပ္ကြက္သားေတြ ပူးေပါင္းလိုက္ၾကၿပီး သဲအိတ္မ်ားျဖင့္ ျမစ္ေရကို တားဆီးဟန္႕တားဖို႕ ေန႕မနား၊ ညမနား ေဆာင္ရြက္ခဲ႕ၾကပါတယ္။ ညဖက္ေတြမွာပါ အလွည့္က်စနစ္ျဖင့္ မအိပ္စက္ ၾကေတာ႕ဘဲ တက္ညီလက္ညီ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ႕ ၾကက္ေျခနီလူငယ္မ်ားကို ျမင္ရတဲ႕အခါ ၿမိဳ႕လူထုက အလြန္ ႏွစ္ေထာင္းအားရ ရွိလွတာမို႕ ထမင္း၊ ဟင္း ႏွင့္ အစားေသာက္မ်ား ကို လာေရာက္ေ၀ငွလွဴဒါန္းၾကပါေတာ႕တယ္။

အဲဒီမွာ ေစာေစာက “အရီးေတာင္းလဘၻက္” မိသားစုက ၾကက္ေျခနီလူငယ္မ်ားအတြက္ “လဘၻက္သုပ္” နဲ႕ ဒါနျပဳဖို႕ စီစဥ္ ၾကပါတယ္။ ညဖက္မွာ အလုပ္လုပ္ၾကတဲ႕ လူငယ္မ်ား အိပ္ခ်င္လည္းေျပ၊ လန္းလန္းဆန္းဆန္းလည္း ရွိသြားေအာင္ ဆိုၿပီး လဘၻက္သုပ္တစ္မ်ဳိးကို တီထြင္လိုက္ပါတယ္။ ပံုမွန္ ေစ်းကြက္ထဲက လဘၻက္သုပ္မ်ားနဲ႕ မတူတဲ႕ ခ်ဥ္ခ်ဥ္ ငန္ငန္ စပ္စပ္ ဆိုတဲ႕ လဘၻက္သုပ္ကို တီထြင္ၿပီး ၾကက္ေျခနီ လူငယ္ေတြကို အမ်ားအျပား လွဴဒါန္းခဲ႕ၾကပါတယ္။ ဒီလဘၻက္သုပ္ဟာ ေရေဘး ကာကြယ္ေရးလုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ႕ ၾကက္ေျခနီလူငယ္ေတြၾကားမွာ အေတာ္လူႀကိဳက္မ်ားၿပီး ေရပန္းစားခဲ႕ပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္း ေရေဘးကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းေတြလည္း ၿပီးေရာ ဒီလဘၻက္သုပ္ကို ၾကက္ေျခနီလူငယ္ေတြနဲ႕ ပက္သက္ေန တဲ႕ ျပည္သူေတြက ျပန္လည္ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ “ေစ်းကြက္” ကို တင္လိုက္ပါတယ္။ “အရီးေတာင္း ၾကက္ေျခနီသုပ္” လို႕ နာမည္တြင္ပါတယ္။ ဒီအရီးေတာင္း “ၾကက္ေျခနီ” သုပ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ ေရာင္းေကာင္းလိုက္သလဲ ဆိုရင္ ဒီအသုပ္ တစ္မ်ဳိးထဲ နဲ႕ဘဲ အရီးေတာင္းမိသားစုရဲ႕ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀မႈဟာ အဆေပါင္းမ်ားစြာ “ထိုးတင္လိုက္သလို” တက္သြား ပါေတာ႕တယ္။

စဥ္းစားၾကည့္ေနာ္။ သူတို႕ဟာ ဒီလဘၻက္သုပ္ကို တီထြင္လိုက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ “ဘာအက်ဳိးအျမတ္ကိုမွ ေမွ်ာ္ကိုးမထားဘူး” “ဘာ ေလာဘမွ မပါဘူး” “ေစ်းကြက္မွာ တင္ဖို႕လည္း ရည္ရြယ္ လုပ္ခဲ႕တာမဟုတ္ဘူး” “ၾကက္ေျခနီလူငယ္ေတြ စိတ္လန္းဆန္း အပန္းေျပသြားေစခ်င္တဲ႕ ဆႏၵနဲ႕သာ အက်ဳိးမေမွ်ာ္ဘဲ လုပ္ခဲ႕တာပါ”။ ဒါေပမယ့္ ဒီလဘၻက္သုပ္ေၾကာင့္ သူတို႕ စီးပြားေရး အႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ထြန္းခဲ႕ပါတယ္။ (ေလာဘ မပါဘဲ၊ အက်ဳိးမျမတ္မတြက္ဘဲ . . အလုပ္လုပ္လို႕ မရဘူးလို႕ ထင္သူမ်ား အတြက္ စဥ္းစားစရာပါ)

.

သက္ေသသာဓက (၃)

စာဖတ္သူ အင္တာနက္ထဲကို ၀င္လိုက္တာနဲ႕ ဘယ္ Search Engine ကို သံုးပါသလဲ။ အမ်ားစုကေတာ႕ Google ကိုဘဲ သံုးၾကမွာပါ။ အီးေမးလ္ဆိုရင္လည္း G-mail ကိုဘဲ သံုးၾကသူမ်ားပါတယ္။ Chatting ဆိုရင္လည္း G-talk ကိုဘဲ အသံုးမ်ားၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သံုးဖူးသေလာက္ေတာ႕ Google ေလာက္ အဆင္ေျပတာ မရွိပါဘူး။ ယေန႕အခ်ိန္မွာ Google ကုမၸဏီဟာ ဘီလီယံေပါင္းမ်ားစြာ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀တဲ႕ ဧရာမကုမၸဏီႀကီး ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဒီ Google ဆိုတဲ႕ Search Engine ကို တီထြင္ခဲ႕တဲ႕ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားႏွစ္ဦးရဲ႕ အထုပၸတၱိေလးကိုမ်ား ၾကားဖူးပါရဲ႕လား။

ကမၻာမွာ အင္တာနက္ေတြ စတင္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာခ်ိန္မွာ အင္တာနက္ အသံုးျပဳသူေတြမွာ အခက္အခဲတစ္ခု ရွိလာပါတယ္။ အဲဒါ ကေတာ႕ ကိုယ္သိခ်င္တဲ႕ အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႕ ပက္သက္တဲ႕ Web Address ေတြကို ရွာရာမွာ အလြယ္တကူ ရွာလို႕မရတာပါဘဲ။ ဒါကို သတိျပဳမိတဲ႕ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ႕ “လယ္ရီ ေပ႕ခ်္” နဲ႕ “ဆာဂ်ီ ဘရန္” တို႕ဟာ လူတိုင္းအတြက္ အဆင္ေျပမယ့္ Search Engine တစ္ခုကို စၿပီး တီထြင္ၾကပါေတာ႕တယ္။

ဘာအက်ဳိးအျမတ္ကိုမွ မေမွ်ာ္မွန္းခဲ႕ၾကပါဘူး။ Free Search Engine တစ္ခုပါ။ လူသားေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ တီထြင္ခဲ႕ၾကတာပါ။ ဒီတီထြင္မႈကေန ဧရာမ အက်ဳိးအျမတ္ ရလာလိမ့္မယ္လို႕ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ခဲ႕မယ္ မထင္ပါဘူး။ လူတိုင္း “အခမဲ႕” သံုးစြဲႏိုင္ေအာင္ ရည္ရြယ္ၿပီး လုပ္ခဲ႕ၾကတာပါ။ ယေန႕ထိေအာင္ ကမၻာ႕ လူသားအားလံုးကို G-mail, G-talk , Google Search မ်ားကို အခမဲ့ သံုးခြင့္ ျပဳထား ပါတယ္။ ယေန႕ အခ်ိန္မွာ G-mail, G-talk မ်ားကို လူတိုင္းေလာက္ သံုးစြဲေနၾကေပမယ့္ “အခမဲ့ သံုးစြဲ” ခြင့္ ရထားတာကိုေတာ့ သတိျပဳမိသူ နည္းပါတယ္။

ဒီလို ေငြေၾကးအက်ဳိးအျမတ္ကို မေမွ်ာ္မွန္းခဲ႕ေပမယ့္ ကမၻာ႕လူဦးေရ သန္းေပါင္းမ်ားစြာက အသံုးျပဳ လာၾကတဲ႕အခ်ိန္မွာ Search Engine ေတြရဲ႕  Page ေတြထဲကို ၀င္ေရာက္ေၾကာ္ျငာလိုတဲ႕ ကုမၸဏီေတြရဲ႕ ေၾကာ္ျငာခေငြေၾကးေတြဟာ အလံုးအရင္းနဲ႕ ၀င္ေရာက္လာပါေတာ႕တယ္။ ယေန႕အခ်ိန္မွာေတာ႕ Google ရဲ႕ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀မႈဟာ ဘီလီယံေပါင္း မ်ားစြာ ရွိေနပါၿပီ။

ကၽြန္ေတာ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ “ကဲ – ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ ဘီလီယံနာ ျဖစ္မယ့္ လုပ္ငန္း တစ္ခုကို စ,လိုက္ၾကရေအာင္လား” လို႕ ရည္ရြယ္ၿပီးသာလုပ္ခဲ႕ရင္ ဒီလို ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ မထင္ပါဘူး။ ဒါဟာ “ေလာဘ နဲ႕ အက်ဳိးအျမတ္” ကို လံုး၀ထည့္မတြက္ခဲ႕ဘဲ စ,လုပ္ခဲ႕တဲ႕ အက်ဳိးေက်းဇူးပါ။

.

သက္ေသသာဓက(၄)

ဟိုတစ္ေလာက ကၽြန္ေတာ႕ရဲ႕ အေမး/အေျဖက႑ထဲကို လူငယ္တစ္ေယာက္ ၀င္ေမးပါတယ္။ “ဆရာခင္ဗ်ား- ကၽြန္ေတာ္႕ ဘ၀မွာ ႀကံရြယ္ၿပီး လုပ္တဲ႕ အလုပ္အားလံုးဟာ ျဖစ္မလာဘဲ၊ မႀကံရြယ္တဲ႕ အလုပ္ေတြက ေအာင္ျမင္ေနတာဟာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ” တဲ႕။ သူ႕စကားကို ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ျပင္ေရးျပပါ႕မယ္။ “ဆရာခင္ဗ်ား- ကၽြန္ေတာ႕ဘ၀မွာ ေလာဘႀကီးႀကီး နဲ႕ လုပ္ခဲ႕တဲ႕ အလုပ္ေတြအားလံုးဟာ ျဖစ္မလာဘဲ၊ ေလာဘ မပါတဲ႕ အလုပ္ေတြက ေအာင္ျမင္ေနတာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ” လို႕ ျပင္ေရးေပးလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

ဒီလုိ အျဖစ္အပ်က္မ်ဳိးဟာ သူတစ္ေယာက္တည္းမွ ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူးခင္ဗ်။ ခင္ဗ်ားတို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုးရဲ႕ ဘ၀ကို ျပန္ၿပီး ငဲ႕ေစာင္းၾကည့္လိုက္ပါ ။ ဒီလို ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ရည္မွန္းခ်က္မပါဘဲ အမႈမွဲ႕ အမွတ္မဲ႕ လုပ္လိုက္တာကေန အဆင္ေျပ လာတာေတြ ရွိခဲ႕လိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က သတိမထားမိဘူး။ သတိမထားမိတဲ႕အျပင္ အေပၚက လူငယ္လို “ေလာဘ မပါဘဲ လုပ္တာကိုဘဲ ေအာင္ျမင္ရေကာင္းလား” လို႕ အျပစ္တင္ခ်င္ေနၾကတယ္။

လူေတြဟာ “ေလာဘတို႕” “ရည္မွန္းခ်က္တို႕” “ၾကံရြယ္ခ်က္တို႔” “အက်ဳိးအျမတ္” တို႕ မပါေတာ႕ရင္  အလုပ္ကို မလုပ္တတ္ၾကေတာ႕သလို ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။

“အက်ဳိးတရားကိုသာ အာသာငမ္းငမ္းနဲ႕ လိုက္ရွာေနၾကၿပီး တကယ္အေရးႀကီးတဲ႕ “အေၾကာင္းတရား” ကို ေပးဆပ္ဖို႕ ေမ႕ေနၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က ေျပာၾကေသးတယ္။ မေတာ္ေလာဘ မထားရင္ ၿပီးတာဘဲ တဲ႕။ ထိုက္သင့္တဲ႕ ေလာဘ ေတာ႕ ရွိရမွာေပါ႕ တဲ႕။

တကယ္ေတာ႕ “မေတာ္ေလာဘ” ဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ “ေတာ္ေလာဘ” ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေလာဘ ဟာ ေလာဘပါဘဲ။ ကမၻာေပၚမွာ ရွိတဲ႕ ဘယ္ဘာသာတရားကမွ “ေလာဘဆိုတာ  ေကာင္းတယ္ကြ” လို႕ မသင္ၾကားခဲ႕ၾကပါဘူး။ “ဗုဒၶ” ၊ “ေယ႐ႈခရစ္”၊ “မိုဟာမက္” တို႕ရဲ႕ သင္ၾကားခ်က္ေတြမွာ ေလာဘတရားကို အျပစ္ဒုစ႐ိုက္လို႕သာ ေဟာၾကားခဲ႕ၾကတာခ်ည္းပါ။ ဒါေပမယ့္ လူေတြက လူလည္ျပန္လုပ္ၾကတယ္။

“ဘုရားအေပၚမွာ ထားရွိတဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို ေလာဘနဲ႕ ေရာေထြးပစ္လိုက္ၾကတယ္”။ ဘုရားသခင္အေပၚမွာ ယံုၾကည္ခ်က္ထားၿပီး အလုပ္လုပ္ရင္ ေအာင္ျမင္ရမယ္ေပါ႕။ (အမွန္ကေတာ႕ “ေလာဘ” ဆိုတဲ႕ ဆင္ေသကို “ယံုၾကည္မႈ” ဆိုတဲ႕ ဆိတ္ေရနဲ႕ ဖံုးဖို႕ ႀကိဳးစားၾကတာပါ)။

ဗုဒၶ နဲ႕ ဘုရားသခင္ေတြ လိုလားတဲ႕ ယံုၾကည္မႈ ဆိုတာ “ေရႊေငြဥစၥာေတြ၊ စည္းစိမ္ေတြ၊ တန္ခိုးအာဏာေတြ၊ ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားမႈေတြ” လံုး၀ မဟုတ္ပါဘူး။ ေသေသ ခ်ာခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါ မိတ္ေဆြ ။

ကဲ- ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ ေဆာင္းပါးကို အဆံုးသတ္ပါေတာ႕မယ္။ မၿပီးေသးပါဘူး။ အပိုင္း (၃)လာပါဦးမယ္။ ဘ၀အတြက္ ဒီေလာက္အေရးႀကီးတဲ႕ ကိစၥမို႕လို႕ သိပ္အတိုခ်ဳံးၿပီး ေရးလို႕မရပါ ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေဆာင္းပါးပါ အခ်က္ကေတာ႕ “အဓိက” အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာဘကို သတ္ႏိုင္ဖို႕က အဓိကအက်ဆံုးပါ။ ေနာက္ေဆာင္းပါးမွာ ဆက္ေရးမွာက ဒီ အဓိကက်တဲ႕ “ေလာဘ” တရားရဲ႕ ပယ္သတ္ရာမွာ အေထာက္အပံ့ျဖစ္မယ့္ တရားေတြကိုသာ ဆက္ၿပီး တင္ျပမွာပါ။

“ေလာဘကို ေအာင္ႏိုင္မွ ေလာကကို ေအာင္ႏိုင္မည္” တဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္႕စကားမဟုတ္ပါဘူး။ အရြယ္ငယ္ေသာ္လည္း ဉာဏ္ပညာအလြန္ထက္ျမက္ၿပီး ဘုန္းတန္ခိုး၊ လာဘ္လာဘ အလြန္ႀကီးမားလွတဲ႕ “ေမတၱာရွင္ ေရႊျပည္သာဆရာေတာ္ အရွင္ဇ၀န” ရဲ႕ စကားပါ။ ေရႊျပည္သာ ဆရာေတာ္ဟာ “ညာဘက္လက္က ၀င္လာတဲ႕ လာဘ္လာဘကို ဘယ္ဖက္လက္ကေန (ခ်က္ျခင္း) စြန္႕လႊတ္ ႏုိင္သူပါ” ။ ဒီလို လုပ္ေလ “လာဘ္လာဘဟာ မလိုခ်င္ေလာက္ေအာင္ ရေလေလ” ျဖစ္ေနပါေတာ႕တယ္။

နားပါဦးမည္။ အပိုင္း(၃)ကို ဆက္ေမွ်ာ္ပါ။ (အမွန္ကေတာ႕ ကေန႕ေဆာင္းပါးကတင္ လံုေလာက္ေနပါၿပီ။ သေဘာေပါက္ ရင္ေပါ႕ေလ)။ ေနာက္ေဆာင္းပါးမွာ “ေလာဘ” နဲ႕ အတူယွဥ္တြဲျဖစ္တတ္တဲ႕ “ဣသာမစၧရိယ နဲ႕ မာန” တရားႏွစ္ခုကို တင္ျပ ပါဦးမယ္။ ေနာက္ဆံုးမွ ဒီ “ေလာဘ ၊ ဣသာမစၧရိယ နဲ႕ မာန” တရားေတြကို “၀ိပႆနာ ပညာ” နဲ႕ အၿပီး ခ်ဳပ္ကိုင္ သတ္ျဖတ္ ပစ္ဖို႕ကို ဆက္ၿပီး တင္ျပေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

(တရားမေဟာပါ၊ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ေသာ ဘ၀တစ္ခုကို ရရွိခံစားေစရန္ နည္းလမ္း မွ်ေ၀ေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ ဆရာႀကီး မဟုတ္ပါ၊ လူတတ္ႀကီးလည္း မဟုတ္ပါ၊  ကိုယ့္ထက္ သိတဲ႕ တတ္တဲ႕သူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါသည္။ သို႕ေသာ္ “ပညာရွိ သတိျဖစ္ခဲ” ျဖစ္တတ္ပါသည္။ ကၽြႏ္ုပ္၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ကိုယ္တိုင္ ေကာင္းက်ဳိးခံစားေနရသလို သူမ်ားေတြလည္း ခံစား ေစလိုေသာ ဆႏၵ တစ္ခုသာ ရွိပါသည္။ ကိုယ့္ကို အထင္ႀကီးပါေစဟူေသာ စိတ္ဆႏၵ လံုး၀မရွိ။ ဤ မွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ယခုဘ၀၌ပင္ မဂ္ဉာဏ္၊ ဖိုလ္ဉာဏ္ကို လြယ္ကူစြာ ရရွိႏိုင္ပါေစသတည္း)

.

ဖတ္႐ႈသူအားလံုး နားလည္သေဘာေပါက္ႏုိင္ၾကပါေစ ဟု ဆုမြန္မ်ားစြာျဖင့္ -

ေဒါက္တာတင္ဗိုလ္ဗုိလ္ (ေဗဒသုခုမ)

မွတ္ခ်က္။          ။ ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုးယၾတာ အပိုင္း (၁) (၂) (၃) (၄)မ်ားကို ေအာက္ပါ လင့္ခ္မ်ားမွ ဆက္လက္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္။

ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုး ယၾတာ အပိုင္း (၁) Click

ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုး ယၾတာ အပိုင္း (၂) Click

ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုး ယၾတာ အပိုင္း (၃) Click

ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုး ယၾတာ အပိုင္း (၄) Click